Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κατάργηση φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών – Απαλλαγή πρώτης κατοικίας – Ενιαίο τέλος ακινήτων – Αντιμετώπιση λαθρεμπορίου καυσίμων και άλλες διατάξεις».

Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, φιλοδοξεί να καταγραφεί στην πολιτική ιστορία του τόπου ως Κυβέρνηση συνέπειας λόγων και έργων. Για εμάς, αποτελεί πράξη πρώτης πολιτικής προτεραιότητας η συνέπεια λόγων και έργων, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας των πολιτικών. Και αυτό βήμα-βήμα το κάνουμε πράξη.
Από το Μάρτιο του 2004, όταν για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός, μας εμπιστεύτηκε τις τύχες της διακυβέρνησης της χώρας, ξεκινήσαμε, θέτοντας ως βασικό στόχο τη δημιουργία ενός απλού, δίκαιου, αποτελεσματικού, διαφανούς φορολογικού συστήματος.
Έτσι, λοιπόν, είχαμε την πρώτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Για να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, περισσότερες επενδύσεις, κάτι που πρακτικά σημαίνει νέες θέσεις εργασίας, για να αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο αυτόν το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, την ανεργία, μειώσαμε τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%, για τις κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις και από το 25% στο 20%, για τις προσωπικές επιχειρήσεις. Με τον τρόπο αυτόν, σε συνδυασμό μ΄ ένα σοφό, όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, αναπτυξιακό νόμο, το ν.3299/2004, πετύχαμε να διατηρήσουμε υψηλή την ανάπτυξη στο 4% περίπου του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος, υπερδιπλάσια του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πετύχαμε την πολύ σημαντική μείωση της ανεργίας κατά 3% περίπου ή κατά διακόσιες χιλιάδες θέσεις.
Στη συνέχεια ακολούθησε η δεύτερη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Για να έχουμε ένα περισσότερο κοινωνικό, ένα πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα, προχωρήσαμε στην αύξηση του αφορολόγητου ορίου από τις 10.000 ευρώ στις 12.000 ευρώ, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες πολίτες, δεν θα πληρώνουν καθόλου φόρους, ενώ παράλληλα προχωρήσαμε στη μείωση του μέσου φορολογικού συντελεστή από το 30% σταδιακά στο 25%, κάτι που επίσης πρακτικά σημαίνει ότι δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες Έλληνες πολίτες, θα πληρώνουν πολύ λιγότερους φόρους.
Παράλληλα, έχουμε ήδη εισάγει ομαλά τον Φ.Π.Α. στα ακίνητα, ανειλημμένη υποχρέωσή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1987, όταν ξεκίνησε η γενική εφαρμογή του Φ.Π.Α. στη χώρα μας, που για περίπου είκοσι χρόνια στα ακίνητα η εφαρμογή του, έπαιρνε παράταση επί παρατάσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τέλος, με το παρόν νομοσχέδιο προχωρούμε στην τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Προχωρούμε σε ριζικές αλλαγές της φορολογίας ακινήτων, αλλαγές που αφορούν την απλοποίηση και τον εκσυγχρονισμό της φορολογίας των ακινήτων. Αλλαγές που σκοπεύουν στην ανακούφιση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων με την κατάργηση μιας σειράς φόρων, που προσαρμόζουν το φορολογικό μας σύστημα στις κατευθύνσεις της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ παράλληλα ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι σ΄ όλες τις χώρες του κόσμου η ακίνητη περιουσία υπόκειται σε φορολογία, μια που είναι ένας χαρακτηριστικός δείκτης της φοροδοτικής ικανότητας των φορολογουμένων. Φυσικά αυτό γινόταν στο παρελθόν, γίνεται σήμερα, θα συνεχίσει να γίνεται και στο μέλλον, ανεξαρτήτως των κυβερνήσεων που εναλλάσσονται στη χώρα. Θυμίζω άλλωστε, τη γνωστή ρήση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. των προηγουμένων χρόνων, περί φορολόγησης «των εχόντων και κατεχόντων». Όμως, όλοι μας, ή τουλάχιστον όσοι ασχολούνται με τα οικονομικά, έχουμε διαπιστώσει δύο χαρακτηριστικές πληγές του συστήματος φορολογίας των ακινήτων.
Η πρώτη πληγή είναι η μεγάλη γραφειοκρατία, αποτέλεσμα της πολυνομίας, της πολυπλοκότητας, με την οποία σήμερα φορολογούνται τα ακίνητα. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό απαλλαγών ή εκπτώσεων που κατά καιρούς έχουν δοθεί για διαφορετικές κατηγορίες ακινήτων ή φορολογουμένων, δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη φορολογία του συστήματος, επιβαρύνουν το κόστος διαχείρισης, ενώ ακόμη χαλαρώνουν την εφαρμογή του.
Η άλλη πληγή έγκειται, στο ότι κατά περίεργο τρόπο στη χώρα μας δεν φορολογείται η κατοχή ή η ιδιοκτησία των ακινήτων, αλλά κυρίως φορολογείται η μεταβίβαση των ακινήτων, γεγονός που αναμφισβήτητα συμβάλλει γενικότερα στο πάγωμα της αγοράς ακινήτων, ενώ είναι σαφές ότι μια που η φορολόγηση στη μεταβίβαση ακινήτων δεν είναι τόσο άμεση φορολογία, όπως η φορολογία στην κατοχή και ιδιοκτησία ακινήτων, καθιστά το σύστημα φορολόγησης ακινήτων κοινωνικά άδικο.
Οι δύο παραπάνω στρεβλώσεις του συστήματος φορολόγησης ακινήτων πρέπει να αλλάξουν. Και αυτό ξεκίνησε σταδιακά από το 2006, συνεχίστηκε το 2007 και σήμερα ολοκληρώνεται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, με τη συζητούμενη σήμερα τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης.
Θυμίζω σ΄ όλους ότι το 2006 θεσμοθετήθηκε η σταδιακή κατάργηση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, ενώ έγινε και το πρώτο βήμα σταδιακής κατάργησης του φόρου κληρονομιάς, με τον τετραπλασιασμό του αφορολόγητου ορίου στους κληρονόμους πρώτης κατηγορίας, την ένταξη στην κατηγορία αυτή και των εγγονών του κληρονομημένου και με μια σειρά άλλων διατάξεων.
Το 2007 θεσμοθετήθηκε μία θετική διάταξη, ιδιαίτερα για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα που δεν έχουν ιδιόκτητη κατοικία και μένουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια, η κατάργηση του τέλους χαρτοσήμου στα μισθώματα των κατοικιών, μια ουσιαστική ανάσα δηλαδή, που σημαίνει η απαλλαγή του 3,6% επί του ενοικίου της κατοικίας που ενοικιάζουν.
Τώρα, με το παρόν πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας γίνεται ένα μεγάλο βήμα, αφ' ενός μεν για την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος των ακινήτων, αφ' ετέρου δε για ένα δικαιότερο κοινωνικά σύστημα.
Στο κεφάλαιο πρώτο, υπάρχουν προβλέψεις για τις κληρονομιές και γονικές παροχές και προβλέπεται η κατάργηση του φόρου κληρονομιάς ή γονικής παροχής που κατά περίπτωση και κατά κατηγορία ανερχόταν από 5% έως 30%, σύμφωνα άλλωστε και με τις προεκλογικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης, που για μια ακόμη φορά αποδεικνύονται πραγματικές δεσμεύσεις. Έτσι, λοιπόν, ο φόρος κληρονομιάς ή γονικής παροχής, φόροι που στην ουσία επιβάρυναν ουσιαστικά μόνο τα μικρά και μεσαία εισοδήματα -θυμίζω ότι το 2005 και το 2006 περίπου εκατόν εξήντα χιλιάδες οικογένειες πλήρωσαν πολύ σημαντικά ποσά- καταργούνται για τους κληρονόμους α΄ και β΄ κατηγορίας, ενώ για τα ποσά πέραν του απαλλασσόμενου ορίου, που σήμερα ανέρχεται σε 95.000 ευρώ, θεσπίζεται ένα τέλος που έχει συντελεστή 1% επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων που μεταβιβάζονται, ως συνέπεια θανάτου, όταν αφορά κληρονομιές, ή ως γονικές παροχές.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις θετικές επιπτώσεις του συγκεκριμένου μέτρου, αναφέρω χαρακτηριστικά. Αφορά φόρο κληρονομιάς ακινήτων πρώτης κατηγορίας. Αν η αξία των ακινήτων είναι 350.000 ευρώ, το 2003 ο οφειλόμενος φόρος ήταν 44.000 ευρώ, το 2007 ο οφειλόμενος φόρος ήταν 32.750 ευρώ, ενώ τώρα, μετά την ψήφιση του νόμου αυτού, ο οφειλόμενος φόρος θα είναι μόνο 2.550 ευρώ, δηλαδή τεράστιο όφελος, περίπου 41.500 ευρώ σε σχέση με το 2003, ή 32.200 ευρώ, σε σχέση με το 2007.
Αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα, που αφορά υπολογισμό φόρου γονικής παροχής ακινήτων α΄ κατηγορίας. Αν η αξία των ακινήτων της γονικής παροχής είναι 300.000, το 2003 ο φόρος γονικής παροχής ήταν 31.500 ευρώ, το 2007 ο οφειλόμενος φόρος ήταν 22.125 ευρώ, ενώ μετά από την ψήφιση του νομοσχεδίου ο οφειλόμενος φόρος θα είναι μόνο 2.050 ευρώ. Είναι φανερό λοιπόν και στην περίπτωση αυτή το προκύπτον όφελος υπέρ του πολίτη.
Εξάλλου με το παρόν νομοσχέδιο, επιδεικνύεται ιδιαίτερη μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία πάνω από 67%. Στις περιπτώσεις αυτές, το τέλος αυτό μειώνεται κατά 2.000 ευρώ. Παράδειγμα: Αν ο κληρονόμος είναι τέκνο με ποσοστό αναπηρίας 67% και κληρονομεί ένα ακίνητο αξίας 300.000 ευρώ, ο φόρος μέχρι το 2007 υπολογίζεται σε 19.300 ευρώ. Το οφειλόμενο τέλος μετά την ψήφιση του συζητουμένου νομοσχεδίου θα είναι μόνο 50 ευρώ.
Σ' ό,τι αφορά την πρώτη κατοικία, η αγορά αυτή απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης καθώς και από το τέλος μεταβίβασης με ανώτατο όριο επιφανείας τα διακόσια τετραγωνικά μέτρα, τα οποία προσαυξάνονται κατά είκοσι πέντε τετραγωνικά μέτρα για το τρίτο παιδί και για κάθε ένα από τα επόμενα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρω: Αγορά διαμερίσματος επιφάνειας εκατό τετραγωνικών μέτρων από έγγαμο, αξίας 200.000 ευρώ. Μέχρι σήμερα ο οφειλόμενος φόρος ήταν 6.820 ευρώ. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο νέος φόρος θα είναι μηδενικός. Δεύτερο παράδειγμα: Αγορά διαμερίσματος επιφάνειας εκατόν είκοσι τετραγωνικών μέτρων από έγγαμο με δύο παιδιά, αξίας 250.000 ευρώ. Ο οφειλόμενος φόρος μέχρι σήμερα ήταν 6.160 ευρώ. Ο οφειλόμενος φόρος σύμφωνα με το νέο νόμο είναι μηδέν.
Είναι ή δεν είναι κοινωνικά δίκαια αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι; Είναι μέτρα που απλοποιούν το φορολογικό σύστημα ακινήτων, που διευκολύνουν την κινητικότητα μεταξύ των ακινήτων, που ενισχύουν και ανακουφίζουν την οικογένεια, σ' ό,τι αφορά την απόκτηση της πολυπόθητης πρώτης κατοικίας.
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο κεφάλαιο. Με στόχο να φορολογηθεί, όπως άλλωστε συμβαίνει και σ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η κατοχή και η ιδιοκτησία ακινήτων -«οι έχοντες και κατέχοντες» κατά ΠΑ.ΣΟ.Κ.- με στόχο την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, με ενσωμάτωση σ' αυτό μιας σειράς φόρων που επιβαρύνουν τα ακίνητα, με στόχο ένα δίκαιο, σύγχρονο, ορθολογικό σύστημα φορολόγησης ακινήτων με μεγάλη φορολογική βάση, επιβάλλεται το ενιαίο τέλος ακινήτων. Το ενιαίο τέλος ακινήτων, είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Είναι μόλις 0,1% για τα φυσικά πρόσωπα και τα ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα των επιχειρήσεων και των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που επιδιώκουν κοινωφελείς, θρησκευτικούς, φιλανθρωπικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς. Για τα νομικά πρόσωπα, ο συντελεστής είναι 0,6% από 0,826% που είναι σήμερα, ενώ για τα ημεδαπά και ξένα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. ο συντελεστής είναι ακόμα χαμηλότερος, 0,3%.
Ο νομοθέτης εξάλλου, δείχνοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στα μικρομεσαία εισοδήματα, εξαιρεί και πολύ σωστά άλλωστε, από την επιβολή του τέλους την κύρια κατοικία, θέτοντας δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, η κύρια κατοικία των φυσικών προσώπων, να είναι εμβαδού μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα και δεύτερον, η αντικειμενική αξία της δεύτερης κατοικίας, να μην ξεπερνά τις 300.000 ευρώ. Ειδικά για το έτος 2008, τυχόν μεγαλύτερη αξία των 300.000 ευρώ, αφαιρείται ακόμα και εάν αυτή ιδιοκατοικείται.
Οι απαλλαγές από το ενιαίο τέλος ακινήτων, αφορούν μια ευρύτατη γκάμα ακινήτων. Επιγραμματικά μόνο θα αναφέρω μερικές: Γεωργικές ή κτηνοτροφικές εκτάσεις, που αυτοκαλλιεργεί ή εκμεταλλεύεται ο κατά κύριο επάγγελμα αγρότης ή κτηνοτρόφος και γενικότερα όσα ακίνητα είναι δηλωμένα στο έντυπο Ε9 στον πίνακα 2, δασικές εκτάσεις, δικαιώματα μεταλλειοκτησίας και εξόρυξης ορυκτών λίθων, ακίνητα που έχουν δεσμευθεί από την αρχαιολογική υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, το ελληνικό δημόσιο, οι νομαρχίες, οι δήμοι, η Τ.Ε.Δ.Κ., η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., η Ε.Ν.Α.Ε., τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου καθώς επίσης και αρκετές ακόμα κατηγορίες ακινήτων.
Αξίζει να τονίσουμε ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, περίπου δυόμισι εκατομμύρια νοικοκυριά δεν θα πληρώσουν το ενιαίο τέλος για την κύρια κατοικία τους, ενώ τα φυσικά πρόσωπα -και είναι σημαντικό αυτό- δεν θα υποστούν καμμία γραφειοκρατική ταλαιπωρία, μια και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, με βάση την επεξεργασία των στοιχείων του Ε9, που ήδη έχουν υποβάλει οι φορολογούμενοι, θα αποστείλει ειδοποιητήρια, στα οποία θα γράφεται το ύψος του τέλους που αναλογεί σε κάθε ένα ιδιοκτήτη που εμπίπτει στο φόρο, φόρος που όπως για τα φυσικά, έτσι και για τα νομικά πρόσωπα, θα καταβάλλεται σε τρεις ισόποσες μηνιαίες δόσεις.
Αντιμετώπιση λαθρεμπορίου καυσίμων: Είναι γνωστό σ' όλους ότι ο διαχωρισμός του πετρελαίου σε πετρέλαιο κίνησης και πετρέλαιο θέρμανσης, είχε σαν βάση τη διάκριση ανάμεσα σε χρήσεις επιβαρυντικές για το περιβάλλον που θα έπρεπε να αποθαρρυνθούν, όπως είναι το πετρέλαιο κίνησης και σε χρήσεις που για κοινωνικούς λόγους, θα έπρεπε να είναι πιο φτηνές, όπως είναι το πετρέλαιο θέρμανσης. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε, είχαμε και τη διαφοροποίηση στη φορολογία. Όμως, τελικά το σύστημα αυτό δεν απέδωσε, γιατί είχαμε μια πολύ σοβαρή καταστρατήγησή του με τη χρήση του πετρελαίου θέρμανσης ως πετρελαίου κίνησης. Ούτε, όμως, το μέτρο του διαφορετικού χρωματισμού σε κόκκινο και πράσινο απέδωσε τα αναμενόμενα. Το αποτέλεσμα είναι, να έχουμε μια άδικη κατανομή των φορολογικών βαρών, στρέβλωση των όρων ανταγωνισμού και απώλεια εσόδων, που θα έπρεπε να αναπληρωθούν από άλλες πηγές.
Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, εξομοιώνεται ο φόρος πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης. Όμως -κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό- τα νοικοκυριά, τα εκατομμύρια των Ελλήνων πολιτών, δεν θα υποστούν καμμιά γραφειοκρατική ταλαιπωρία. Θα συνεχίσουν να αγοράζουν πετρέλαιο θέρμανσης με την ίδια μειωμένη τιμή. Η διαφορά του φόρου, των 21 ευρώ δηλαδή ανά χιλιόλιτρο, θα επιστρέφεται από το δημόσιο στους ιδιοκτήτες πρατηρίων, αφού όμως, αυτοί προηγουμένως υποβάλλουν ηλεκτρονικά κατάσταση με τις αγορές και πωλήσεις του πετρελαίου.
Με τη χρήση σύγχρονων μηχανογραφικών μέσων, θα παρακολουθείται η διακίνηση του πετρελαίου από τον εκτελωνισμό και μετά έως την τελική χρήση του. Με τον τρόπο αυτόν φιλοδοξούμε να περιορίσουμε δραστικά τη λαθρεμπορία των καυσίμων με τη μικρότερη δυνατή γραφειοκρατία, η οποία περιορίζεται μόνο στους ιδιοκτήτες πρατηρίων.
Χρήση πετρελαίου από αγρότες: Από την 1η Ιανουαρίου του 2008, αλλάζει η διαδικασία στη χρήση πετρελαίου από τους αγρότες. Έτσι οι αγρότες αντί, για κόκκινο πετρέλαιο θα χρησιμοποιούν πλέον πετρέλαιο κίνησης. Το ποσό της διαφοράς του φόρου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες πετρελαίου, χωρίς καμμιά γραφειοκρατία από μέρους των αγροτών, θα πιστώνεται μέσω του διατραπεζικού συστήματος «ΔΙΑΣ» στους τραπεζικούς λογαριασμούς των αγροτών εντός του ιδίου έτους. Η επιστροφή που θα λαμβάνουν οι δικαιούχοι, θα σχετίζεται με την έκταση της καλλιέργειάς τους, το είδος της καλλιέργειας και τα μηχανήματα που ο αγρότης διαθέτει. Η επιστροφή δηλαδή αυτή, θα προκύπτει από άκρως αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία η ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ. και οι άλλες αγροτικές οργανώσεις, σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που ήδη βρίσκονται σε διάλογο, σύντομα θα καθορίσουν.
Τέλος, προβλέπεται αύξηση του ποσού της προκαταβολής φόρου από 80% σε 100% για τις τράπεζες, αποτέλεσμα αφ' ενός μεν της αυξημένης κερδοφορίας των τραπεζών, αφ' ετέρου δε της σημαντικής μείωσης του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος, που έχει γίνει για όλες τις κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα, προβλέπεται φορολόγηση κάθε χρόνο των κερδών των τραπεζών, που προέκυψαν στην αμέσως προηγούμενη χρονιά και δεν φορολογήθηκαν, αλλά καταγράφηκαν σε λογαριασμό αφορολόγητου αποθεματικού ή συγκεντρωτικά στον ισολογισμό. Πιο απλά, δηλαδή, ό,τι κρατείται για αφορολόγητο και δεν επενδύεται, θα φορολογείται την αμέσως επόμενη χρονιά.
Ακόμη, για λόγους εναρμόνισης του φορολογικού καθεστώτος εισαγωγής μεταχειρισμένων αυτοκινήτων με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, προβλέπεται η μείωση της φορολογικής αξίας των αυτοκινήτων αυτών, δηλαδή, των εισαγομένων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Για τη μείωση της αξίας αυτής, θα λαμβάνεται υπ' όψιν συντελεστής παλαιότητας, με βάση τους μήνες κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, όπως γινόταν μέχρι τώρα, καθώς επίσης και συντελεστής με βάση τα χιλιόμετρα που έχουν διανυθεί.
Ολοκληρώνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, την τοποθέτησή μου, θα ήθελα να τονίσω δύο πράγματα μόνο.
Πρώτον, η συγκεκριμένη τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης, στοχεύει και πετυχαίνει το στόχο της για ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα. Αυτό γιατί λαμβάνει υπ' όψιν της τη φοροδοτική ικανότητα των φορολογουμένων, που δεν είναι μόνο το ετήσιο εισόδημά τους, αλλά και η περιουσία την οποία έχουν συσσωρεύσει. Όλα αυτά, παράλληλα με μια σειρά σημαντικών απαλλαγών που δίνονται στα μέσα και χαμηλά εισοδήματα καθαρά και αποτελεσματικά χάριν κοινωνικής δικαιοσύνης.
Δεύτερος στόχος που επίσης επιτυγχάνεται, είναι η ορθολογικότητα και η απλοποίηση της φορολογίας των ακινήτων. Με καταργήσεις φόρων, με συγχωνεύσεις άλλων, δημιουργούμε ένα πολύ απλό, ένα κατανοητό από τον μέσο Έλληνα πολίτη, φορολογικό σύστημα ακινήτων.
Παράλληλα, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την αναθέρμανση της αγοράς ακινήτων, που μετά την επιβολή του Φ.Π.Α. στα ακίνητα πρέπει να πούμε ότι για μικρό χρονικό διάστημα φαίνεται να αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η συγκεκριμένη φορολογική μεταρρύθμιση στη φορολογία ακινήτων είναι μια σημαντική μεταρρύθμιση, είναι μια μεταρρύθμιση, που συνεχίζει με μεγάλη συνέπεια τη συγκεκριμένη, συγκροτημένη, πετυχημένη οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Είναι μια μεταρρύθμιση κοινωνικά δίκαιη, αντιγραφειοκρατική, ορθολογική και σαν τέτοια σας καλώ να την υπερψηφίσουμε.
Σας ευχαριστώ.